ACROAMATA & ALIA BLOGA LATINA
Hic praebentur acroamata (vulgo: podcasts) et bloga varia quae in rete inveniri possunt. Certe opiniones hic expressae externae sunt Ephemeridi.
Domi, ruri, humi
12 Jul 2024, 18h32
1 Etsī mē invītō discēdis, Cynthia, Rōmā,laetor quod sine mē dēvia rūra colēs.[...]7 sōla eris et sōlōs spectābis, Cynthia, montīset pecus et fīnīs pauperis āgricolae[...]11 illīc assiduē taurōs spectābis arantīset vītem doctā pōnere falce comās;atque ibi rāra ferēs incultō tūra sacellō,haedus ubī agrestīs corruet ante focōs;omnia ab externō sint modo tūta virō.[...]27 tū quotiens aliquid cōnābere, vīta, mementōventūrum paucīs mē tibi Lūciferīs.hīc mē nec sōlae poterunt āvertere silvae,nec vaga muscōsīs flūmina fūsa iugīs,quīn ego in assiduā mūtem tua nōmina linguā:absentī nēmō nōn nocuisse velit(1).(1) Duplex negātio "nēmo nōn" idem est ac affirmātio. Etenim absentī Propertiō omnēs Cynthiae amōrem rapere possunt. Quīnam ergō illīs damnōsiōrēs? Magicō tamen auxiliō ūtitur poeta nōmen puellae in ore assiduē agitāndō.
Autor utrīusque imāginis est John Sloane
Dē ratiōne artis amātōriae ā stultō praeceptōre dēvēlātā
15 Jun 2024, 15h13
Fragmentum Artis Amātōriae P. Ovidiī Nāsōnis(II 161-168):Nōn ego dīvitibus veniō praeceptor amāndī:Nīl opus est illī, quī dabit, arte meā;
Sēcum habet ingenium, quī, cum libet, 'accipe' dīcit;
Cēdimus: inventīs plūs placet ille meīs.
Pauperibus vātēs ego sum, quia pauper amāvī; 165
Cum dare nōn possem mūnera, verba dabam.
Pauper amet cautē: timeat maledīcere pauper,
Multaque dīvitibus nōn patienda ferat.Nōn ego sapientibus veniō praeceptor amāndī:Nīl opus est illī, quī sapit, arte meā;Sēcum habet amōrem, quī, cum libet, "intellegō" dīcit;Cēdimus: inventīs plūs placet ille meīs.Stultīs vātēs ego sum, quia stultus amāvī;cum dare nōn possem sapientiam, amōrem dabam.Stultus amet cautē, timeat maledīcere stultus,multaque sapientibus nōn patienda ferat.(Ovidius stultus ratiōnis metricae scientiam nōn habet).
Et peccata mea non fleo et fleo Didonem exstinctam
05 Jun 2024, 06h32
AUGUSTĪNĪ Confessiōnēs I, 13, 2
quid enim miserius miserō nōn miserānte sē ipsum et flente Didōnis mortem, quae fiēbat amāndō Aenēan, nōn flēnte autem mortem suam, quae fiēbat nōn amāndō tē, Deus [...]
VIRGILII Aeneis IV, 642-647; 659-665; 688-705At trepida et coeptīs immānibus effera Dīdō
sanguineam volvens aciem, maculīsque trementīs
interfūsa genās et pallida morte futūrā,
interiōra domūs inrumpit līmina et altōs 645
conscendit furibunda rogōs ensemque reclūdit
Dardanium, nōn hōs quaesītum mūnus in usūs.
[...]dixit, et ōs impressa torō 'moriēmur inultae,
sed moriāmur' ait. 'sīc, sīc iuvat īre sub umbrās. 660
hauriat hunc oculīs ignem crūdēlis ab altō
Dardanus, et nostrae sēcum ferat ōmina mortis.'
dixerat, atque illam media inter tālia ferrō
conlapsam aspiciunt comitēs, ensemque cruōre
spūmantem sparsāsque manūs. 665
[...]
illa gravīs oculōs conata attollere rursus 688
dēficit; infixum strīdit sub pectore vulnus.
ter sese attollens cubitōque adnixa levāvit, 690
ter revolūta torō est oculīsque errantibus altō
quaesivit caelō lūcem ingemuitque reperta.
Tum Iūno omnipotens longum miserāta dolōrem
difficilisque obitūs Īrim dēmīsit Olympō
quae luctantem animam nexōsque resolveret artūs. 695
nam quia nec fātō meritā nec morte perībat,
sed misera ante diem subitōque accensa furōre,
nondum illī flāvum Prōserpina vertice crīnem
abstulerat Stygiōque caput damnāverat Orcō.
ergo Iris croceīs per caelum roscida pennīs 700
mille trahens variōs adversō sōle colōrēs
dēvolat et suprā caput astitit. 'hunc ego Dītī
sacrum iussa ferō tēque istō corpore solvō':
sic ait et dextrā crīnem secat, omnis et unā
dīlapsus calor atque in ventōs vīta recessit.Imago: https://www.teatroreal.es/es/espectaculo/dido-and-aeneas
Levior amor quam pluma
21 May 2024, 14h03
5 vel tū Tantaleā moveāre ad flūmina sorte,ut liquor ārentī fallat ab ōre sitim;
vel tū Sīsyphiōs licet admīrēre labōrēs,
difficile ut tōtō monte volūtet onus;
dūrius in terrīs nihil est quod vīvat amānte,
10 nec, modo sī sapiās, quod minus esse velīs.
Martialis carmina tunicata
15 May 2024, 14h36
Nescit, crēde mihī, quid sint epigrammata, Flacce,
quī tantum lūsūs illa iocōsque uōcat.
Ille magis lūdit quī scrībit prandia saeuī
Tēreos aut cēnam, crūde Thyesta, tuam,
aut puerō liquidās aptantem Daedalon ālās, 5
pascentem Siculās aut Polyphēmon ouīs.
Ā nostrīs procul est omnis uēsīca libellīs,
Mūsa nec insānō syrmate nostra tumet.
"Illa tamen laudant omnēs, mīrantur, adōrant".
Confiteor: laudant illa, sed ista legunt.
____________________________________