Jovis die 16 mensis Januarii 2025

ACROAMATA & ALIA BLOGA LATINA

Hic praebentur acroamata (vulgo: podcasts) et bloga varia quae in rete inveniri possunt. Certe opiniones hic expressae externae sunt Ephemeridi.

AUDEAMUS IGITUR!



Feles lecticarii

 13 Nov 2024, 16h33

Appendix Perottina XVIII [Gallus et fēles lectīcāriī]

Nimiam sēcūritātem saepe in perīculum hominēs dūcere

Fēlēs habēbat gallus lectīcāriōs.

Hunc glōriōsē uulpēs ut vīdit uehī,

sīc est locūta: "Moneō praecaueās dolum;

istōrum uultus namque sī consīderēs,

praedam portāre iūdicēs, nōn sarcinam."

Postquam ēsurīre coepit fēlum societās,

discerpsit dominum et fēcit partēs fūneris(1)

(1) Hīc fūnus dē ipsō corpore vītā dēfunctō dīcitur.


Imāgo: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/1e/Chat_qui_peche.jpg


Idus Ciceronianae

 05 Oct 2024, 15h06
Fragmentum dē ōrātiōne M. Tullī Cicerōnis Prō Marcellō

[21] [VII] Nunc veniō ad gravissimam querēlam et atrōcissimam suspiciōnem tuam(1), quae nōn tibi ipsī magis quam cum omnibus cīvibus tum maximē nōbis, quī ā tē conservātī sumus, prōvidēnda est: quam etsī spērō falsam esse, tamen numquam extenuābō verbīs. Tua enim cautio nostra cautio est, ut sī in alterutrō peccāndum sit, mālim vidērī nimis timidus quam parum prūdens. Sed quisnam est iste tam dēmens? Dē tuīsne? —tametsī quī magis sunt tuī quam quibus tū salūtem inspērāntibus reddidistī? —an ex hōc numerō, quī ūnā tēcum fuērunt? Nōn est crēdibilis tantus in ullō furor, ut quō duce omnia summa sit adeptus, hūius vītam nōn antepōnat suae. [...]

(1) Caesarī suspicio erat sē interfectum īrī.

[22] Sed tamen cum in animīs hominum tantae latebrae sint et tantī recessūs, augeāmus sānē suspiciōnem tuam; simul enim augēbimus dīligentiam. Nam quis est omnium tam ignārus rērum, tam rudis in rē pūblicā, tam nihil umquam nec dē suā nec de commūnī salūte cōgitāns, quī nōn intellegat tuā salūte continērī suam, et ex ūnīus tuā vītā pendere omnium? Equidem dē tē diēs noctīsque (ut dēbeō) cōgitāns, casūs dumtāxat hūmānōs et incertōs ēventūs valētūdinis et nātūrae commūnis fragilitātem extimescō; doleōque, cum rēs pūblica immortālis esse dēbeat, eam in ūnīus mortālis animā consistere. [...]

[25] Itaque illam tuam praeclārissimam et sapientissimam vōcem invītus audīvī: "Satis diū vel nātūrae vixī vel glōriae.'' Satis, sī ita vīs, fortasse nātūrae, addō etiam, sī placet, glōriae: at, quod maximum est, patriae certē parum. Quā rē omitte istam, quaesō, doctōrum hominum in contemnendā morte prōdentiam: nōlī nostrō perīculō esse sapiens. Saepe enim venit ad aurīs meās tē idem istud nimis crēbrō dīcere, tibi satis tē vixisse. Crēdō: sed tum id audīrem, sī tibī sōlī vīverēs, aut sī tibī etiam sōlī nātus essēs. Omnium salūtem cīvium cunctamque rem pūblicam rēs tuae gestae complexae sunt: tantum abes ā perfectiōne maximōrum operum, ut fundāmenta nondum quae cōgitās iēceris.  [...]

[32] Sed iam omnis fracta dissensio est armīs, exstinctā aequitāte victōris: restat ut omnēs ūnum velint, quī modo habent aliquid nōn sōlum sapientiae, sed etiam sānitātis. Nisi tē, C. Caesar, salvō, et in istā sententiā quā cum anteā tum hodiē vel maximē ūsus es manēnte, salvī esse nōn possumus. Quā rē omnēs tē, quī haec salva esse volumus, et hortāmur et obsecrāmus, ut vītae tuae et salūtī consulās; omnēsques tibi, ut prō aliīs etiam loquar quod dē mē ipse sentiō, quoniam subesse aliquid putās quod cavēndum sit, nōn modo excubiās et custōdiās, sed etiam laterum nostrōrum oppositūs et corporum pollicēmur.

Influencer

 27 Aug 2024, 17h20

PLŪTARCHĪ VĪTAE PARALLĒLAE: ALCIBIADĒS II, 4-6

Versio latīna: John Adams Library (Boston Public Library) MB (BRL); Bryan, Augustin, d. 1726, ed.

Postquam dēdit sē ad discendum, caeterōs magistrōs attendit sēdulō, at tībiā canere, ut rem sordidam et illīberālem, refūgit. Nōn plectrī quidem et lyrae ūsum nihil dīcēbat gestum vel formam dēprāvāre līberō hominī convenientem; tībiam vērō inflāntis hominis ōre vel intimā familiāritāte conjunctōs vix agnoscere vultum. Pratereā lyram nōn impedīre pulsāntem, quīn simul loquī et accinere valeat, tībiam obtūrāre et obstruere cūjusque vōcem et incidere sermōnem. Ergō, inquit, canant tībiā Thēbānōrum fīliī: nam disserere nesciunt; nōbis Athēniensibus (ut ā mājoribus accēpimus) dux Minerva et praeses Apollo est, quōrum superior tībiam prōjēcit, alter excorāvit fistulātōrem. Ita juxtā jocō et sēriō sē ipse Alcibiadēs et caeterōs ab eō studiō abduxit. Statim enim dīlāta est inter puerōs fāma, meritō Alcibiadem fastīdīre fistulam et ējus studiōsōs dērīdēre: unde ex oblectāmentīs līberālibus plānē fuit expulsa et prorsus irrīsa tībia.


[4] τοῖς μὲν ἄλλοις ὑπήκουε διδασκάλοις ἐπιεικῶς, τὸ δ᾽ αὐλεῖν ἔφευγεν ὡς ἀγεννὲς καὶ ἀνελεύθερον: πλήκτρου μὲν γὰρ καὶ λύρας χρῆσιν οὐδὲν οὔτε σχήματος οὔτε μορφῆς ἐλευθέρῳ πρεπούσης διαφθείρειν, αὐλοὺς δὲ φυσῶντος ἀνθρώπου στόματι καὶ τοὺς συνήθεις ἂν πάνυ μόλις διαγνῶναι τὸ πρόσωπον.

[5] ἔτι δὲ τὴν μὲν λύραν τῷ χρωμένῳ συμφθέγγεσθαι καὶ συνᾴδειν, τὸν δ᾽ αὐλὸν ἐπιστομίζειν καὶ ἀποφράττειν ἕκαστον τήν τε φωνὴν καὶ τὸν λόγον ἀφαιρούμενον. ‘αὐλείτωσαν οὖν,’ ἔφη, ‘Θηβαίων παῖδες: οὐ γὰρ ἴσασι διαλέγεσθαι: ἡμῖν δὲ τοῖς Ἀθηναίοις, ὡς οἱ πατέρες λέγουσιν, ἀρχηγέτις Ἀθηνᾶ καὶ πατρῷος Ἀπόλλων ἐστίν, ὧν ἡ μὲν ἔρριψε τὸν αὐλόν, ὁ δὲ καὶ τὸν αὐλητὴν ἐξέδειρεν.’

[6]  τοιαῦτα παίζων ἅμα καὶ σπουδάζων ὁ Ἁλκιβιάδης αὑτόν τε τοῦ μαθήματος ἀπέστησε καὶ τοὺς ἄλλους. ταχὺ γὰρ διῆλθε λόγος εἰς τοὺς παῖδας ὡς εὖ ποιῶν ὁ Ἀλκιβιάδης βδελύττοιτο τὴν αὐλητικὴν καὶ χλευάζοι τοὺς μανθάνοντας. ὅθεν ἐξέπεσε κομιδῇ τῶν ἐλευθέρων διατριβῶν καὶ προεπηλακίσθη παντάπασιν ὁ αὐλός.



Imago: https://es.wikipedia.org/wiki/Aul%C3%B3s_(instrumento)#/media/Archivo:Banquet_Euaion_Louvre_G467_n2.jpg

Bad boy

 26 Aug 2024, 11h40
PLŪTARCHĪ VĪTAE PARALLĒLAE: ALCIBIADĒS II,1-3

Versio latīna: John Adams Library (Boston Public Library) MB (BRL); Bryan, Augustin, d. 1726, ed.

Mōrēs ējus multās posteā, nīmīrum magnīs in rēbus et fortūnīs multifāriīs, varietātēs vicissitūdinēsque sibi contrāriās ēdidēre. Quum autem nātūrā grandēs animī mōtūs inessent eī, pervivāciā labōrāvit potissimus et prīmātus ambitiōne, ut liquet ex ējus dictīs, quae commemōrantur, puerilibus. Nam in luctā quum dēprimerētur, nē caderet, manūs illīus quī ipsum dēprimēbat sibi injectās ōrī admōvit, et mordēre coepit. Quī nexū laxātō, quum dīceret, Mordēs, Alcibiadēs, mōre mulierum. Minime, vērō, inquit, sed mōre leōnum. Quum puer adhūc esset, lūsitābat in vīcō tālīs. Quum jactūs vicēs redīrent ad ipsum, supervēnit plaustrum onustum. Ibi prīmum aurīgam subsistere jussit: nam incidēbat jactus in viam quā transībat plaustrum. Quō nōn pārente ob rusticitātem, sed pergente, aliī puerī dīmōvērunt sē: Alcibiadēs prō vehiculō abjēcit sē in faciem, expandensque sē, eō modō, dixit, sī vellet, ut transīret. Ita metū homo percitus vehiculum inhibuit, et quī id spectābant, conclāmāvērunt pavidī, accurrērunt ad eum.


[2.1] Τὸ δ᾽ ἦθος αὐτοῦ πολλὰς μὲν ὕστερον, ὡς εἰκὸς ἐν πράγμασι μεγάλοις καὶ τύχαις πολυτρόποις, ἀνομοιότητας πρὸς αὑτὸ καὶ μεταβολὰς ἐπεδείξατο. φύσει δὲ πολλῶν ὄντων καὶ μεγάλων παθῶν ἐν αὐτῷ, τὸ φιλόνεικον ἰσχυρότατον ἦν καὶ τὸ φιλόπρωτον, ὡς δῆλόν ἐστι τοῖς παιδικοῖς ἀπομνημονεύμασιν.

[2.2] ἐν μὲν γὰρ τῷ παλαίειν πιεζούμενος, ὑπὲρ τοῦ μὴ πεσεῖν ἀναγαγὼν πρὸς τὸ στόμα τὰ ἅμματα τοῦ πιεζοῦντος, οἷος ἦν διαφαγεῖν τὰς χεῖρας. ἀφέντος δὲ τὴν λαβὴν ἐκείνου καὶ εἰπόντος· "δάκνεις, ὦ Ἀλκιβιάδη, καθάπερ αἱ γυναῖκες," "οὐκ ἔγωγε," εἶπεν, "ἀλλ᾽ ὡς οἱ λέοντες."

ἔτι δὲ μικρὸς ὢν ἔπαιζεν ἀστραγάλοις ἐν τῷ στενωπῷ, τῆς δὲ βολῆς καθηκούσης εἰς αὐτὸν ἅμαξα φορτίων ἐπῄει. [2.3] πρῶτον μὲν οὖν ἐκέλευε περιμεῖναι τὸν ἄγοντα τὸ ζεῦγος· ὑπέπιπτε γὰρ ἡ βολὴ τῇ παρόδῳ τῆς ἁμάξης· μὴ πειθομένου δὲ δι᾽ ἀγροικίαν, ἀλλ᾽ ἐπάγοντος, οἱ μὲν ἄλλοι παῖδες διέσχον, ὁ δ᾽ Ἀλκιβιάδης καταβαλὼν ἐπὶ στόμα πρὸ τοῦ ζεύγους καὶ παρατείνας ἑαυτόν, ἐκέλευεν οὕτως, εἰ βούλεται, διεξελθεῖν, ὥστε τὸν μὲν ἄνθρωπον ἀνακροῦσαι τὸ ζεῦγος ὀπίσω δείσαντα, τοὺς δ᾽ ἰδόντας ἐκπλαγῆναι καὶ μετὰ βοῆς συνδραμεῖν πρὸς αὐτόν.

Imāgo: Jacopino del Conte. Mūseum Britannicum.

Teresia togata

 06 Aug 2024, 22h49
Tua sum et tibi nāta.
Quid jubēs dē mē faciendum?
Rēgia Mājestas, Sapientia aeterna,
Bonitās bona animae meae,
Deus altissime ūne bone,
magnam vidē vīlitātem
quae tibi hodiē ita amōrem canit.

Quid jubēs dē mē faciendum?
Tua, quia mihi creātor fuistī.
Tua, quoniam mē redēmistī.
Tua, quod tibi patienda fuī.
Tua, sīquidem ā tē vocāta. 
Tua, cum mē sis praestōlātus.
Tua, quando pessum nōn iī.

Quid jubēs dē mē faciendum?
Quid, bone Domine, jubēs
tam vīlī famulō efficiendum?
Quid officium dēdistī 
huic peccātōrī servō?
Ecce mē, suāvis amor,
amor suāvis, ecce mē.

Quid jubēs dē mē faciendum?
Cor meum vidēs hīc,
quod tuīs in manibus pōnō:
corpus meī vītam animam
viscera mea et affectūs.
Sponsus dulcis et Redemptio,
tibi tuā mē oblātā,

quid jubēs dē mē faciendum?
Dā mihi mortem, dā vītam,
dā salūtem morbum
glōriam vel infāmiam mihi dā,
infirmitātem aut vigōris cōpiam,
namque omnīnō adsentior.
Quid dē mē faciendum vīs?

Pauperiem dā mihi vel dīvitiās,
sōlāmen ējusve inopiam.
Dā laetitiam aut tristitiam,
dā infernōs, dā mihi caelum.
Vīta suāvis, sōl sine vēlō,
quippe enim tōtam mē dēdidī,
quid jubēs dē mē faciendum?

Sī placet, dā mihi ōrātiōnem
sīn autem āriditātem;
sī abundāntiam dēvōtiōnem,
sīn vērō sterilitātem.
Rēgia Majestās,
pax mihi tantum hīc.
Quid jubēs dē mē faciendum?

Dā mihi, ergō, sapientiam,
seu, propter amōrem, inscītiam:
mihi dīvitiārum dā annōs
vel famis et egestātis.
Dā tenebrās aut lūcem dieī,
mē revolve illīc et hīc.
Quid jubēs dē mē faciendum?

Sī mē requiescere vīs,
volō ob amōrem quiētem;
sī jubēs mē labōrāre,
labōrāndo morī volō:
dīc ubi quando et quō modō,
dīc, Amor suāvis, dīc:
Quid jubēs dē mē faciendum?

Dā mihi Calvārium Tabōrem
dēserta aut terram cōpiōsam;
sim in dolōre Jōb
vel Jōhannes ad pectus quiescens;  
sim ego vīnea fēcunda,
vel sterilis, sī ita convenit:
Quid jubēs dē mē faciendum?

Sim Jōsēph inter catēnās
vel Aegyptī praefectus,
vel Dāvīd in paenitentiā,
seu Dāvīd jam ēlātus.
Sim Iōnās inundātus,
vel ē locō līberātus:
Quid jubēs dē mē faciendum?

Fructum feram vel nōn feram
sīve taceam sīve loquar,
sī lex plāgam ostendit meam,
vel fruor blandō euangeliō;
sī perpessa sīve laeta,
tū sōlus habitā in mē.
Quid jubēs dē mē faciendum?

Tua sum et tibi nāta.
Quid jubēs dē mē faciendum?


IMAGO: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/5/52/Santa_Maria_della_Vittoria_-_6.jpg


____________________________________