 |  |  |
| Jovis die 16 mensis Januarii 2025 | ||
ACROAMATA & ALIA BLOGA LATINA
Hic praebentur acroamata (vulgo: podcasts) et bloga varia quae in rete inveniri possunt. Certe opiniones hic expressae externae sunt Ephemeridi.
DEUS EX CRAPULA (novus)
club-hopping
13 Jan 2025, 14h50
Die Saturni ad thermopolium Crocodile denique studendi causa revenimus. Dies erat gelidissimus ; octava hora in terra ubique pruina. Tempora enim idonea ad carmen medioaevale scandendum. Mel librum sericum de speluncis Dunhuang, thesauro librorum buddhisticorum, legit, et (merito) commentarios in pugillaribus suis exscripsit.
Nocte in Vrbis centrum ad tabernam The Albany iter gelidosum fecimus. Belfry in hypogaeo agebatur, et frigus non gothicos obstetit quin locus mox frequens esset. Non autem longe mansimus. Flavius dixit se amicos invisendum, qui apud Aces & Eights in vicinia Tufnell Park nocti No Tears aderant, itaque cum eo iimus. Cur nescio, vanum esset (hem, et Belfry et Slimelight eodem tempore gerebantur...). Nick, noctis rector et DJ, nobis blande accepit, et cuique hospiti monile phosphorescens dedit. Ridiculi videbamur, sed nemo monile seposuit. Usque ad finem saltabamus.
Aces & Eights est magnitudine et opulentia minor quam The Albany. Haud mire : haec est taberna magna in centro Londinii, illa est taberna cum popina pizzae in Vrbis septentrionibus. Et ambae noctes in hypogaeo aguntur, sed hic sunt cellulae sub fornicibus, sicut in crypta ecclesiae, illic camera atra et humilis ; inibi sentimus nos vere in subcultura.
Quae sit distinctio inter genera musicae quae DJ utraque in taberna canunt, non possum latine exponere. Immo vero, neque anglice exprimere queo.comments
προσθήκη
08 Jan 2025, 10h59
Ἕτερόν γε δέλτον ἔχω, ὃν πάλαι ἐποίησα. καλός ἐστιν καὶ λαμπρός · ὧδε μὲν ἐκ προνοίης αὐτὸν ἐτετεύχη, ἵνα ἐν αὐτῷ γραφόμενος χαίρω, ἄθικτος δὲ μένει. διὰ τὸ αὐτὸ κάλλη φοβοῦμαι μὴ διαφθείρω.comments
07 Jan 2025, 11h53
Mel mihi novum stilum dono dedit. Pleïadies, amicam nostram, consuluerat quem mihi optimum esse censeret. Credo eum non tam celere exsiccari. Attamen sensum scribendi alienum non iam adsuevi. Quam levis est in manu, et celerius scribit ut inhabilem me sentiam, et litteras signaque (scilicet verba graecaque akkadicaque primum temptavi) crassiora efficiam. Usu opus est.
Sed et pugillares novos requiro. Dum in thermopolio in loco ferroviali Waterloo uxorem exspecto, parvorum mihi pugillarium ultimam enim paginam implevi. Hac nocte apud BFI Mark Gatiss fabellam ad diem Christi natalis suam praebuit, quam pro BBC fecit. Hoc anno in loco operis M.R James, fabellam Edithae Nesbit ad scrinium aptavit, quam olim in florilegio legi. Circa brumam Southbank est amoenum, quod turba turistarum minuitur.
Inter ferias hiemales volui novos pugillares glutinare, sed nihil paene feci ; vix e domo discessimus. Cum Ludovico iterum diei Christi natalis Doctor Who spectavimus et cenam sericam habuimus. Vesperem novi anni in hypogaeo tabernae The Albany egimus. Inibi nox Tarentella nomine, apud 227 (vix pedes CCCC abhinc) Reptile. Multi amici ab una in aliam tabernam vagabantur, nos autem mansimus. Cana est gens gothica, sed iuvenes quoque aderant, neque verentur in fossam moshandi inter nos vetulos introire. Deis volentibus ad Albany hoc die Saturni reveniemus ut nocti Belfry adsimus ; novum annum incipimus ut pergere intendamus.comments
Spooky story for halloween (scroll down for English)
30 Oct 2024, 20h45
Pharus
Imber foriculas verberat et ventus stridens per rimas invadit, qui digitis captantibus conatur lampades extinguere. Breviter horresco cum flammae trepidant, sed in cella lychnae decem ardent — non omnes simul extinguuntur. Immo vero, illa ventos non regit — quam ridiculus mihi metus. Nihilominus dus lychnas movebo. Oportet semper cavere.
Olim nihil — tenebras omnino — timui. Confiteor me nunc tenebras ipsas non vereri, immo illa quae in eis semper obsidiatur ut omnem cellam obscuram, omnem noctem sine luna, omnem umbram nigram horrescem. Pusillissima lux eam fugat, sed hieme, cum diu in cella somniare debeo, clausis cum foriculis ne pluvia et frigore in febrim incidam, tum tenebrae minantur. Noctu autem pharum colo, quem, magnis coram flammis puto tutiorem omnibus templis deorum. At a principio historiam narrem.
Centurio eram cum legio ab Italia in Galliam profecta est. Ad septentriones iter fecimus, et haud procul oppido Gesoriaco hiemebamus. Galli, Morini praecipue et Atrebates, plerumque pacati et quieti. Adsueti militibus romanis erant ut hiemem tranquillam exspectaremus. Attamen rumores seditionis mox per castras volitabant. Galli ipsi cum quaestore mala sua questi sunt. Is denique praefecto nostro mandavit ut tremebundam seditionem exstirparet. Praefectus, ironiam quaestoris agnoscans, nihilominus me iussit manus XX adulescentulorum ex auxiliaribus colligere qui latrones eradicarent.
Faciliter latibulum deteximus, et brevi prolio omnes vel occidimus vel fugavimus, neque unus e numero nostro graviter vulneratus est. O tantam seditionem ! Fugitivos non persecuti sumus ; ignavi fugaces non iterum arma susciperent. Sed ducem non aderat. Crimen istius furcam merebat. Duos menses me evitavit donec eum rudo in tugurio silvestri deprehendi.
Dux latronum erat imberbis et perterritus, quem faciliter excepissem quin abfuisset soror. Ista virgo fratrem ad arma exhortata'st, gladium ei porrigens. At tremulus recusavit, ut virago gravi ense in me irrueret. Imperitam plagam elusi, dein humi iacet, cruor e pectore fluit. Lacrimis devictis frater mortem deprecabatur. Recusationes respuebat, nec removeri sinebat. Nil volui quin tristitiam finirem, ut tandem puerum miserum misericordiae causa occiderem. Eheu, virago etiam vivans, etsi mox ad inferos descensura. Oculi ardentes in me intuebantur. Voce gallica obstrepuit. Semone etsi ignoro, execratione horrui. Ad castra, ad salutem, effugi.
Primum noctu obdormire non potui. Pudor facinoris et memoria istorum oculorum puellae morientis infensorum me a quiete abalienabant. Denique fatigatione exsuperatum sopor me eripuit, at somnia conscientiae peiora me exspectabant. Sic consequebantur multae noctes ; vigil somnum precabar, somniens diem desiderabam. Et credebam me non solum in tabernaculo esse. Auscultabam — aut auscultare me imaginabar — mures sub lectulo huc illuc currentes. Mane rimas in tabernaculo exquisivi, quas vere sciebam non adesse. Nihilominus proxima nocte caseum venenatum humi posui, quod cottidie siccatiorem fieri conspiciebam. Caecae bestiolae noctu motus perpetuos pergebant. Duos igitur milites iussi mecum tabernaculum mutare. Iussum plane non intellexerunt. Clam videlicet me irrisi sunt, sin me mente insanire putassent, attamen oboedienter mihi tabernaculum suum mandaverunt. Eheu non necesse fuit milites rogare num bene dormivivssent, quod soni me secuti sunt. Malo enim somno me praebui.
Hiems saeviebat, dies obscuriores ferebat. Caelum nubilum raro lunam ostendebat. Strepitus in tenebris tabernaculi semper crescebant. Tandem vocem audire putavi — in primum sussuros incertos, exinde verba gallica seu latina ex ore barbaro sonabant. Mures caeci in lectulo ascenderunt, aliquando trans corpus meum saltaverunt. Sicut voces, quae et auribus clausis semper audiebam, passus murium quinque per lodices sentiabam, etsi sicut in integumento involutus. Loricatus tandem in lectulo iacui. Vox balbuteibat, ut semper, sed passus murium denque non sentivi. Victor obdormiebam. Confestim motus sub lodicibus. Corpus femineum ad me lapsum est. Mollitiam pectoris in bracchio sentivi, et dulcissimum unguentum ad nares attinuit — dein umorem callidum percepi et odorem cruoris cupreum.
E tabernaculo enervatus in nivem salui. Custodes taediferi ad me cucurrerunt. Dixi haesitanter aliquem intus. Faces inanitatem ostendunt. Legionis medicum propere arcessiverunt, qui dixit me febris impetu pati, ne mihi — nec legioni — dedecori esset.
Paucis diebus sub ministerio servi gessi ut convalescerem. Noctu me in tabernaculo vigilabat donec morbus decessit, id est, donec memet regere didici. In lumine lychni bene dormivi. Servus ipse nonnumquam quoque bene dormivit — attamen secretum istud nemini divulgavi. Medicus in fine me valentem dixit ut officiam repeterem. Octo fere diebus omni pavore liberatus sum. Deinde nocte sine luna iterum in tenebris lectulo circumdantibus vox acerba balbutiabat. Unaquaque nocte revenit larva. In auribus susurrabat, duris digitis me palpabat, titillabat, scabebat. In pectore aut in pedibus sedebat, umida cruore inviso. Mordebat faciem lambabat, aut per horas immota me iuxta iacebat, sine mora sermocinans. Quam grave illud corpus, quod manus meae tangere non potebant. Aderat, ubi ipsa voluit, et alias nihil inveni.
Quoniam dormire nequibam, poposci praefectum ut me in vigilias noctis disponeret. Amicitiae causa longaevae non negavit. Ita cum face ardenti moenia circumiens curas larvae meae evitabam. At silentio nocturno, nullo cum vento, profundissimis ex umbris etiam vox gallica mihi appellabat, obiurgabat, maledicebat. Mox eam fugare didici ; si tenebras cum face aggredior, larva evanescit. Lucem vere odit, fortasse timet. Remedium inveneram.
Victoria autem incerta. Magis eam lumine venabar, magis in tenebras oboriebatur, ut in fine ab una umbra ad aliam totam vigiliam properavi. Rumores per castra volabant. Abesse debui. Beneficium ultimum praefectum poposci. Nam erat pharus in scopulo super portu Gesoriaci. Illic quaesivi me disponi. Statim me dimissit, utrum familiaritatis causa an frustrationis nescio — nec curo. Summo in pharo, in flagratione nocturna sempiterna, salutem novi. Larva non audet flammis ingentibus appropinquare, neque possum vocem eius propter crepitum ligni flagrantis audire. Nemo enim vigilantius ignem colebat, nemo diligentius thesaurum lignique fomitisque implebat. Ardor ignis non solum corpus sed etiam animam refovit. Salus erat mea, et rogus istius galliae, ut credideram.
Flammis noctivigilis lentule assuefactus sum. Sonos exiguos in tenebris audiebam. Adest ! semper obsidiatur ne uno momento criminis obliviscerer. In summa turre potestatem nullam habebat, at in eius centro, in scalis quae ad thesaurum descendabant, ubique in umbris, minimis in rimis inter lateres sese celabat, susurrans, ridens, increpans.
Menses dilapsi sunt et anni. Non desiit in me e tenebris quibusvis irruere, et omnem impetum face et lychno repugnavi. Alii custodes me pro vesano habebant ; odium tenebrarum idem ac terrorem certe cognoverant, et nonnumquam me cum nemine (ut crederent) rixantem auscultaverant. Ita cum nuntius advenisset, qui mihi novum iussum ferret, suspicatus sum commilitiones eum arcessiverant. Nullius fuit momenti — praefectus Britanniae sua in provincia pharum aedificavit, et diligentia me ad custodiam commendaverat. Nuntio accepto statim ad portum profectus sum.
Infeliciter tempestatis causa brumalis tres dies in mansione demoratus sum dum procella saeviit. Tam obscurae noctes quam tenebrosa mihi cellula, et caupo mihi secundam lucernam recusavit. Haudquaquam scilicet dormivi.
Quarto die tempestatis vis omnis cecidit ut navicularius arbitraretur tempus idoneum ad navigandum esse. Mature vela dedit, et deis volentibus, ut dixit, portum Dubris ad vesperem attigeremus. Attamen paucas post horas ventus crescebat, undae assurgebant, quae navem a litore brittaniae depellerent. Valide nautae procella luctabantur, dum vesper appropinquavit et caliginosae nocti cessit. Pharum, spem ultimam, semper recedentem intuebamur, et magis flammas eius quam deos precabar.
Immanis unda navem cepit, saxis illisit. Nave confracta turbulento in fluxu imersus sum. Tabulas arripere conatus sum — frustra. Pondus saguli madidati me ad profunda traxit. Speravi me gurgitibus hauriri anteaquam corpus ad saxa aspera impelleret. Animo linquens manus sentivi me capere.
Obscurissima in nocte resupinus in harenis ad me redii. Aliquis mihi pectus verberabat, aquam e pulmonibus eluctans. Semianimis hic iacebam, donec potebam sine tussibus loqui.
— Quis me conservavit ?
— Vero, inquit vox gallica, nescis ? Me laedis.
— Quin me demersisti ?
Risit et iuxta me decubuit. Faciem mihi digiti molles tabo oblinabat, et labra cadaverosa aurem titillabat cum me responsisset.
— Nolo te necare. Aerumna tua me delectat.~ finis ~
( english translation below the cut )comments
22 Oct 2024, 17h56
Die Veneris in vicinia Chinatown apud librariam Guang Hwa iimus ut acroasi de litteris horroris sericis audiremus. Acroasem fecit Xueting Ni, amica Mellis, quae nuper novum librum, Sinophagia titulo, edidit, florilegium fabellarum horroris sericarum quas anglice redidit.
Historiam horroris serici summatim enodavit, de fabellis mirificis aetatum Tang et Song, ad opera Pu Songling (qui fabellas « insolitas » collegerat promulgaveratque) usque ad litteras et peliculas hodiernas. Statum generis recentem tractavit, et themata seditiosa quae horror clam peragat quae aliae litterae palam evitare debent -- etsi horror aliter censores ad se attrahit.
Hoc mihi mentem valde stimulavit ut fabellas meas meditarer, quia nec mores nec consuetudines disserunt. Paenitet me egestatis sententiarum criticarum vel seditiosarum, attamen stilo haud eleganter aptantur. Nam horror est mihi solacium ; fabellae larvarum daemonumque, maleficii et fascini veneficiique animam deleniunt consolantur medeantur. Vere sensus horroris me oblectant, aesthetica horroris (et per imagines et strictu sensu) exprimere conor ut pulchritudinem e terribilibus extrahem.comments
____________________________________
|
|
|
|
