Martis die 16 mensis Julii 2024

VETERA

Hic nonnulla olim publicata in versionibus anterioribus Ephemeridis reponemus ut facilius reperiantur a lectoribus.
Infeliciter, nonnulae litterae et alia signa typographica non bene agnoscuntur in novo systemate et sufficiuntur signo � . Ignoscite!

SCRIPTA HISTORICA ET BIBLIOGRAPHICA VICTORII CHIARROCCHI PISAURENSIS

Victorius Ciarrocchi solebat parvas symbolas historicas scribere in Grege Latine Loquentium, et licentiam nobis benigne dedit textus suos in Ephemeride edendi. Quod fecimus sub rubricis "Historia", "Biographiae" et "Memoranda". Ecce vobis "Biographiae":

De Rita Casciensi, sancta 'casuum impossibilium'

De Rita Casciensi, sancta 'casuum impossibilium'.

Spoletum inter et Nursiam, notas ac veteres in regione 'Umbria' urbes, multa oppida et oppidula sita sunt, quorum in illo 'Roccaporèna di Càscia' vocato nata est, verisimiliter anno 1381, Rita Lotti, "post unum annum- adnotavit quodam in documento Ioannes Paulus II- ex quo Catharina Senensis mortem obiit". Huiusce sanctae cum vita minime comparare licet eas vicissitudines, quas Rita passa est.

Multa narrantur hac de muliere, quae annum agens quartum aut quintum decimum nubere coacta est, ut mos illis fuit temporibus, Paulo cuidam Ferdinandi (filio), quem nomine 'Mancini' gentilicio praeditum quidam dicunt. Hunc virum, etsi non "ferum" sicut a multis fuisse traditur, certe irae proniorem, Rita amore non fucato amavit, quoniam a parentibus ita instituta erat ipsa, ut potius suam ipsius voluntatem, quam vitae cursum, flectere valeret. Duos filios peperit, quos geminos dicunt antiquae narrationes et quibus indita sunt Ianus Iacobus et Paulus Maria praenomina. Eorum tamen pater quodam vesperi, domum rediens, trucidatus est: caedis causa ignota mansit, sed ex eo pendere videtur, quod aliqui iniurias a Paulo inlatas non obliti erant. Patrem necatum ne filii ulciscerentur, a Deo impetravit Rita ut e vita ipsi excederent: eos insontes amittere praetulit, quam vivos necis alicuius noxios. Vidua igitur et filiis orbata, vetus explere desiderium illa voluit, scilicet vitam dicandi consecrandique suam tantum Dei cultui rebusque divinis contemplandis.

In libris res ab hac sancta gestas narrantibus dicitur ipsa ter in monasterium Mariae Magdalenae dicatum ingredi contendisse, at frustra, aut quia vidua aut, quod verisimilius est, quia in privatae ultionis iuribus quadamtenus implicata videretur. Denique trium sanctorum auxilio miraculose anno 1417 illud in monasterium transportata est ibique tanto ardore tantaque caritate vitam degit, ut feminis monialibus ipsis, quae eius adventum antea recusaverant, exemplar fieret admirandum imitandumque. Iesum cruci adfixum tam adamasse fertur, ut illius dolores participare cuperet; inde factum est ut quodam die a. 1442 in Ritae fronte spina quaedam infigeretur et vulnus efficeret terebrans purulentumque. Hac de re omnes Ritae biographi consentiunt et spina illa veluti argumentum habitum est validum ut anno 1626 in album beatorum mulier illa adscriberetur. Quae tantum anno 1900 relata est in sanctorum album. Multos casus divinitus factos propter huius monachae intercessionem tradiderunt scriptores et nonnulla miracula tam portentosa fuisse rettulerunt, ut non immerito Rita 'casuum impossibilium' sancta nostris quoque temporibus nuncupetur.

Mense Ianuario a. 1457, cum graviter iaceret aegrota, amicae cuidam quaerenti utrum aliquid vellet quod adulescentiam redoleret, 'rosam' respondit monacha. Ritam delirantem esse putavit amica, quoniam mense illo rosae haud florent; sed moribundae satisfacere cupiens, in hortum se contulit casae, ubi Rita nata erat atque inter arbusculas hieme arentes rosam purpuream vidit excerptamque Ritae adportavit. Quae paucis post hebdomadis, id est die 22 mensis Maii a. 1457, e vivis piissime migravit ad ea gaudia caelestia adipiscenda, quibus dubio procul digna semper fuit.

Huius mulieris memoriam recolendam vel his paucis verbis et inconcinnis visum est non modo quia Italorum plerique Ritam sive ex animo venerantur, sed etiam quia hoc die vigesimo altero mensis Maii anno 2007 quingenti quinquaginta anni complentur, ex quo Rita mortua est.

Scripsit Victorius Ciarrocchi -Primum editum fuit 26/05/2007 17h40

De Henrico Toti, qui die 6 Aug. 1916 mortem obiit
De Hieronymo Pragensi, qui abhinc sexcentos annos crematus est
Quaedam de Ludovico XIV, Francogallorum rege (1661-1715)
In memoriam Davidis Balme...
Pro Dante Alagherio, qui anno MCCLXV ortum habuit
DE IOANNE BAPTISTA DELLA PORTA
De Carolo Gesualdo (1566-1613)
De Ioanne Bosco...
De Iosepho Maria Mazzolari (1712-1786)
De Americo Vespucci...
De Ioanna ab Arcu (1412-1431)
Leo primus
De Ioanne Baptista Morgagni...
De Roberto Busa (1913-2011)...
De Othone, domus Absburgicae principe
De Peregrino Artusi (1820-1911)
De Septimio Severo
Carolus Du Cange...
DE CAROLO BORROMAEO...
De Carolo Michelstaedter...
De Camillo Benso Cavour
De Michaele Ruggieri (1543-1607)
Eduardus VII
Quaedam de Iacobi Monod (1910-1976) doctrina philosophica
De Raimundo Montecuccoli
Caesar Lombroso
De vita actisque Alexandri III
Ioannes Calvinus
Imago nova sancti Pauli
Qui primus contra mafiam pugnabat...
De Iohanne Milton
De Alberto von Haller
De Ioanne Francisco Fernel (1497-1558)
De Anna Magnani (1908-1973)
De Ioanne Alfonso Borelli (1608-1679)
De Iosepho Occhialini (1907-1993)
De Mata Hari (1876-1917)
De Vincentio Filicaia (1642-1707)
Caesar Baronius (1538-1607)
De Iacobo Casanova (1725-1798)
De Arturo Toscanini (1867-1957)
De Renata Tebaldi (1922-2004)
De Friderico Fellini
De Henrico Houdini (1874 - 1926)
De Ioanna Arendt (1906 - 1975)
De Aloysio Galvani (1737 - 1798)
De Greta Garbo (1905-1990)
De Arcturo Koestler (1905 - 1983)
De Othone Von Bismark
De Elemiro Zolla (1926-2002)
De Iacobo Leopardi (1798-1837)
Rochus (Rocky) Marciano, (1923–1969)
De Renato Cesarini, pedilusore singularissimo (1906-1969).
De Iusto Lipsio (1547- 1606)
De Antonio Quinn (1915-2001)
Theodericus Bonhoeffer (1906 - 1945)
De Alexandro Volta (1745-1827)
De Isabella, Hispanorum regina 'Catholica'
Die undecimo octobris 1963 obiit Editha Piaf