Martis die 16 mensis Julii 2024

VETERA

Hic nonnulla olim publicata in versionibus anterioribus Ephemeridis reponemus ut facilius reperiantur a lectoribus.
Infeliciter, nonnulae litterae et alia signa typographica non bene agnoscuntur in novo systemate et sufficiuntur signo � . Ignoscite!

SCRIPTA BENEDICTI HUCULAK OFM

Frater Benedictus Huculak OFM multa in Ephemeridem scripsit de vitis sanctorum, de aliisque rebus biblicis, et etiam versionem Latinam suam (magis "classicam") composuit evangeliorum secundum Marcum et Lucam, sub rubricis "Sanctus" et "Scholastica". Ecce "Sanctus 1"

 

HORMISDAS LATINUS

HORMISDAS LATINUS

Anno 460 natus Frusinone, in Latii urbe, quae a Roma non longe abest in meridiem, factus est diaconus Symmachi papae, cuius quidem electionem ad solium pontificium strenue fultus erat contra Laurentium prebyterum. Ante ordines maiores acceptos Hormisdas uxorem duxerat, quae illi genuerat filium nomine Silverium, futurum pontificem.

Vir fuit magnae prudentiae et benignitatis, quapropter post Symmachi mortem fere unanimiter electus est successor eius. Mirum in modum valuit sibi conciliare animos etiam fautorum Laurentii, qui cum Symmacho quondam contenderant de solio Petrino.

Inter eius merita in regenda Ecclesia locum praecipuum obtinet sanata scissio orientalis nota sub nomine Graeco schisma Akakianon a nomine patriarchae Constantinopolitani Acacii, qui morem gerens imperatori Zenoni, acceperat eius Henotikon seu theologicam formulam unionis restituendae in Byzantio relative ad confitendum Dei Filium incarnatum.

Illā quidem sperabatur fore, ut monophysitae – seu confitentes in Christo esse naturam unam ex duabus, divinae et humanae – reconciliarentur cum catholicis, sed prohibebatur ulla relatio ad concilium universale, anno 451 celebratum Chalcedone in urbe Bithyniae, quod solemniter definiverat Dominum Iesum Christum esse unam personam, eamque secundam Trinitatis, in duabus naturis artissime quidem iunctis, verumtamen non mixtis.

Res fuit difficilis imperatore Athanasio, qui ex una parte magis erat sollicitus de confessionali unitate civium quam de veritate fidei, ex altera vero ipse magis magisque inclinabatur ad monophysismum. Praeterea plures Hormisdae conatus adeundi episcopos Byzantii per suos legatos, praesertim per Ennodium episcopum Papiae (Pavia), Anastasius more Graecorum impediebat obiciens illud esse ingerentiam in sua iura imperialia, quae includerent curam de rebus Ecclesiae.

Illi tamen mortuo anno 518 successit Iustinus, honestus miles catholicus oriundus e Balcanis sive ex Illyrico magnam partem iam Slavico, e vico inter hodiernam Serbiam et Macedoniam sito. Qui graviter ferens discordiam ecclesiasticam, mox Romam misit legatos, qui a papa Hormisda peterent, ut ipse veniret Constantinopolim ad vulnus sanandum vel eo fine mitteret legatos suos. Tum papa sex designavit emissarios: duos episcopos, unum presbyterum, duos diaconos unumque notarium laicum. Qui cum venissent in urbem regiam, benignissime et sollemniter recepti sunt imprimis quidem ab imperatore, sed etiam a clero et populo.

Feria quinta in Coena Domini, tribus nempe diebus ante Pascham anni 519 in cathedrali ecclesia Constantinopolitana celebrata est Ecclesiae orientalis cum occidentali unitas restituta, cuius quidem condicio et fundamentum erat Formula Hormisdae, quae dicitur, subscribenda ab episcopis Graecis. Quae incipiebat his verbis: "Prima salus est regulam rectae fidei custodire et et a consultis Patrum nullatenus deviare. Et quia non potest Domini nostri Iesu Christi praetermitti sententia dicentis: ‘Tu es Petrus et super hanc petram aedificabo Ecclesiam meam’ (Mt. 16, 18), haec, quae dicta sunt, rerum probantur effectibus, quia in Sede Apostolica immaculata est semper catholica conservata religio [...]".

Peculiaris autem ratio sanandae tensionis monophysiticae tunc temporis prodiit a parte monachorum in Scythia morantium, in terra scilicet ad ostium sita Danubii fluminis. Qui cum censerent rei valde profututum esse, si papa confirmavisset theologicam formulam: "Unus e Trinitate passus est", quae maiore in luce – iuxta placita monophysitarum – poneret unitatem Domini Iesu Christi, Hormisdas – qua erat prudentiā, sed etiam condescendentiā – non renuit quidem, sed rem accuratius exposuit probans formulam: "Una e tribus Personis passa est secundum carnem". – Mortuus est Romae, die 6 mensis Augusti anno 523, et in basilica sancti Petri sepulcro conditus.

Scripsit Fr. Benedictus Huculak OFM -Editum fuit 28/03/2007 09h33

EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (cap.XXIV)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (XXIII)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (XXII)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (XXI)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (XX)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (Cap.XIX)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (XVIII)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (XIV)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (XVII)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (Cap. XVI)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (Cap.XV)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (Cap. XIII)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (XII)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (cap.XI)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (X)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (cap.IX)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (VIII)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (Cap.7)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (cap.6)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (V)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (4)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (cap.3)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (Cap.2)
EVANGELIUM SECUNDUM LUCAM (Cap.1)
EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM (cap.16)
EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM (Cap.15)
EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM (Cap.14)
EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM (CAP.13)
EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM (cap.12)
EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM (cap.11)
EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM
EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM (capitulum 9)
EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM
EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM
EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM
EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM
EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM
EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM
EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM
EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM
LITTERAE AD TIMOTHEUM PRIORES
LITTERAE AD TIMOTHEUM PRIORES
SANCTI FRANCISCI ITINERARIVM (XI)
SANCTI FRANCISCI ITINERARIVM (X)
SANCTI FRANCISCI ITINERARIVM (IX)
SANCTI FRANCISCI ITINERARIVM (VII)
SANCTI FRANCISCI ITINERARIVM (VI)
SANCTI FRANCISCI ITINERARIVM (V)
SANCTI FRANCISCI ITINERARIVM (IV)
SANCTI FRANCISCI ITINERARIVM (III)
SANCTI FRANCISCI ITINERARIVM (II)
SANCTI FRANCISCI ITINERARIVM
SANCTVS FRANCISCVS (XXV)
SANCTUS FRANCISCUS (XXIV)
SANCTVS FRANCISCVS [XXIII]
SANCTVS FRANCISCVS [XXII]
SANCTVS FRANCISCVS [XXI]
DE VITA SANCTI FRANCISCI
SANCTUS FRANCISCUS (XIX)
Sanctus Franciscus (XVIII)
Sanctus Franciscus (XVII)
Vita sancti Francisci
Vita sancti Francisci
Sancti Francisci vita
Biographia sancti Francisci (13)
SANCTVS FRANCISCVS (12)
SANCTVS FRANCISCVS
SANCTVS FRANCISCVS (10)
De sancto Francisco (9)
SANCTVS FRANCISCVS (8)
SANCTVS FRANCISCVS iuxta 'Floretum'
SANCTVS FRANCISCVS (6)
SANCTVS FRANCISCVS (5)
SANCTVS FRANCISCVS
SANCTVS FRANCISCVS
SANCTVS FRANCISCVS (2)
SANCTVS FRANCISCVS
Pius V Papa
Fidelis Suevus
PATRICIVS HIBERNICVS
MARCELLVS ROMANVS
AMBROSIVS MEDIOLANENSIS
Franciscus Borgias
STEPHANVS HVNGARORVM REX
BLASIVS ARMENVS
GEORGIUS EQUES
GERTRVDIS SAXONA
IOSAPHAT KVNCEWICZ
FAVSTINA KOWALSKA
Anselmus Cantuariensis
Dorothea Cappadox
PHILIPPVS NERIVS
MARCVS EVANGELISTA
Hieronymus
TERESIA BENEDICTA A CRVCE
Boethius
HILARIVS PICTAVIENSIS
GREGORIVS VII
Petrus Chrysologus
CYRILLVS IEROSOLYMITANVS
Augustinus alter
Frater Nicolaus
Papa Cornelius
Fabianus papa
Iosephus Sebastianus Pelczar
Leo III
Editha Angla
Catharina Sveta
Gregorius Magnus
Venceslaus Bohemus
Sancta Philomena
Miles Expeditus
Eustathius Antiochenus
Hubertus Leodiensis
Sancta Ludmila Bohema
Thomas Morus
Thomas Anglonormannus
Alcuinus Anglus
Beda Venerabilis
Victor Papa
Ferdinandus Castellanus
Carolus Boromeus
Bonifatius Anglus
Sancta Agnes Assisiensis
Nilus Roscianus
Margarita Scotica
Leo Magnus
Ephraem Syrus
Nicolaus Myranus
Heduigis regina Poloniae
Benedictus Francus
Sanctus Georgius martyr
Ludovicus Tolosianus
Ioannes a Deo
Ioanna Valesia
Sanctus Antonius abbas
Leopoldus Babenbergensis
Margarita Cortonensis
Saba abbas
Petrus Rauennas
Teresia Abulensis
Ioannes Cassianus
Angela Mericia
Ludovicus IX rex
Helena Augusta
Rosa Limana
Ioannes Chrysostomus
Margarita Burgunda
Olympia Constantinopolitana
Genovefa Franca