Martis die 16 mensis Julii 2024

POESIS

Aperiuntur sepulcra, taetra silentia …


Enumerari non possunt dies
nec saecula,
eadem memoria
vertitur in arenae tritica.
Translucet recordatio
per tenuissimas figuras
in lapidibus calcariis,
per allegorias, verba
fixa versibus tortis.
Ossa posita
quiescunt adhuc
defensa scutis marmoreis.
Signa factorum praeteritorum,
illic fixa ...
etiam orta e melo picta
purpureis
suavibus fructibus.
Undae corrodunt rupes
dissolvunt in sale
Praeteriti miculas.
Saxa loquuntur,
dicunt motum
manuum peritorum,
mentem remotae memoriae;
quasi scalpra animi.
Fluxus cessat clepsydrae
cum inveniatur antrum,
sedes artis cogitationisque.


scripsit Johannes Teresi


Iuppiter ex alta Olympica sede
De fortitudine mentis
Summi semitas quaeramus artificis
Columbae pacem deducunt
Mothiae et Marettimi insulae
Angelus Niger
Lumina perennia iaculantia ex undis
Mater!
Super vitrea
Lux fiet tunc
Solus Tu...
Ithaca insula longinqua!

Et inter gentes vixit
Non unus in-differentiae casus
«Sunt lacrimae rerum et mentem mortalia tangunt»
Lucis spes
Per semitas ignotas itinerarium animae meae
De die doloris
Memoria incorrupta: numerus fui
Innocentes ad Holocaustum Judaicum damnati
De vite celebranda
Quaedam Lucerna
Verba mea
Astrum, quod magis resplendes...
Inimicus invisibilis