Martis die 16 mensis Julii 2024

POESIS

De die doloris

Secum horas tempus trahit,
momenta aufert,
muscus lapides obruit,
parvula flamma pulsat
tamen in lapidibus,
tenebras collustrans.
Flos, olim colorum
et odorum volumen,
nunc vestigium
e natura evulsus,
stat, ut memoriam retineat,
frigidum impediat.
Dies dolorem fert et tristitiam;
e temporum cursu eripi videtur, defixus.
In magna afflictione unica subridet
defuncti imago, superstibus donum.
Tempus inter ramos siccos se abdit
praeteritum in terra nuda et humida.


scripsit Johannes Teresi

Iuppiter ex alta Olympica sede
De fortitudine mentis
Summi semitas quaeramus artificis
Columbae pacem deducunt
Mothiae et Marettimi insulae
Angelus Niger
Lumina perennia iaculantia ex undis
Mater!
Super vitrea
Aperiuntur sepulcra, taetra silentia …
Lux fiet tunc
Solus Tu...
Ithaca insula longinqua!
Et inter gentes vixit
Non unus in-differentiae casus
«Sunt lacrimae rerum et mentem mortalia tangunt»
Lucis spes
Per semitas ignotas itinerarium animae meae
Memoria incorrupta: numerus fui
Innocentes ad Holocaustum Judaicum damnati
De vite celebranda
Quaedam Lucerna
Verba mea
Astrum, quod magis resplendes...
Inimicus invisibilis