De vite celebranda
Collibus coniuncta planitiebusque
vetus vitis fructifera stat.
Sole roridi et luna
racemi acinis ornati
se ex foliis viridibus tollunt.
Vitis, quam vita amat,
fons tu es saporum suavis.
Vetus truncus et sarmenta novella
a tempore non disiuncta manent,
stabilitatem immo nuntiant
feracitatemque.
Pacis vinculum fraternitatisque,
vitis erit fructus
ad novellum vinum parandum,
vel ad transubstantiationem conficiendam.
scripsit Johannes Teresi
Ad limites boni malique
Tota Eclipsis
Arundinea canistra
Candida ut lilium anima tua!
Metamorphosis
Diluvium mythologicum
Recordationes in sacco servatae
In caelo libertas
Iuppiter ex alta Olympica sede
De fortitudine mentis
Summi semitas quaeramus artificis
Columbae pacem deducunt
Mothiae et Marettimi insulae
Angelus Niger
Lumina perennia iaculantia ex undis
Mater!
Super vitrea
Aperiuntur sepulcra, taetra silentia …
Lux fiet tunc
Solus Tu...
Ithaca insula longinqua!
Et inter gentes vixit
Non unus in-differentiae casus
«Sunt lacrimae rerum et mentem mortalia tangunt»
Lucis spes