Brasilianus Bellihorizontensis
COMMENTARIOLI VARII AD LINGVAM ET LITTERAS LATINAS PERTINENTES
E-MAIL: gustavochavestavares@gmail.com
INSTAGRAM: @noctes.latinae --- https://www.instagram.com/noctes.latinae/
DECIMI MAGNI AVSONI
EPIGRAMMA FACETVM SATISQUE FESTIVVM
DE AVXILIO GRAMMATICO
- EPIGRAMMA 138 -
Emendata potest quaenam vox esse magistri,
nomen qui proprium cum vitio loquitur?
Auxilium te nempe vocas, inscite magister?
da rectum casum: iam solicismus eris.
******
- ARGVMENTVM -
Epigramma hoc e binis distichis constat, in quibus Ausonius derridet grammaticum quendam cui nomen “Auxilius” erat.
- NOTIVNCVLAE -
AVXILIVS] nomen est cuiusdam grammatici quem Ausonius in epigrammate ludificat. EMENDATA VOX] sermo vel oratio quae sine mendis adhibitur. Emendatus -a -um adi. (NEMPE] ~ scilicet. RECTVS CASVS] nominativus. SOLICISMVS] (soloecismus) loquendi vitium.
Quonam pacto sermonis praeceptor latine loqui potest qui suum ipsius nomen prave dicit ? Scilicet appellas te Auxilium. Dic nominativum nominis casum - et eris soloecismus.
- Gustavus lectori benevolo sal. -
Quanvis perpauca perquam brevia, tamen ad rei propositum accomodata quaedam recollegi, opiniones nempe sententiasque probatorum duorum auctorum. Videamus enim quid de emendate loquendo senserit tùm Cicero tùm Quintilianus.
CICERO:
“Solum quidem, inquit ille, et quasi fundamentum oratoris vides locutionem emendatam et Latinam” (Bruto 74. 258).
“Nam quoniam eloquentia constat ex verbis et ex sententiis, perficiendum est, ut pure et emendate loquentes (quod est Latine) verborum praeterea et propriorum et translatorum elegantiam persequamur.” (De optimo genere oratorum 4.7).
QVINTILIANVS:
“Iam cum omnis oratio tres habeat virtutes, ut emendata ut dilucida ut ornata sit (...), emendate loquendi regulam, quae grammatices prior pars est, examinet.” (Inst. Orat. I 5,1).
“Non alia est autem ratio pronuntiationis quam ipsius orationis. Nam ut illa emendata dilucida ornata apta esse debet, ita haec quoque. Emendata erit, id est uitio carebit, si fuerit os facile explanatum iucundum urbanum, id est in quo nulla neque rusticitas neque peregrinitas resonet.” (Inst. Orat. XI 3,30)
Vale
Dabam Bello Horizonte, VIII mensis Septembris, anno MMXXIII
Scripsit Gustavus Tavares