Dies Natalis Romae
Die quodam Rhea Silvia, casta Vestalis,
voluit in Tiberina ripa iacere…
A Vestae templo non procul
tenues multas gemmas sustulit
elegantia ut ornaret capillos.
Eam iacentem Mars Silvanus vidit,
pellitus vere deus,
qui frustra, immota venustate allectus,
etiamsi valens et fortis, se abstinere potuit
ab amplexu, non vehementi.
Marina aura levis amoris versus
canebat et pandebat innocens.
Ex amplexu nati sunt gemini fratres,
Romulus et Remus, similes et fortes.
Maleficus parens tamen Amulius, in canistris,
iniecit eos in Tiberem sicut ligni sarcinas,
percutiens fuste insontem et puram puerperam
aestimans eam Vestalem mendacem et infidam.
At vagitibus pulsa currit lupa
ferocitate sua gentibus nota.
Mota dolore eis voluit fovere belua
offerens pueris mammas suas sicut dona.
Agens iter per locum pastor accurrit
et gaudia donans iocosque eos illuc contulit.
Inde ad Accam Larentiam, mulierem amantem,
eos adduxit, aestimans eam fervidam matrem.
Ita creverunt Romulus et Remus,
deinde obtenuerunt ius...
Inde in collibus Romulus triumphavit:
hic, novae urbis nomen tribuens,
Remum nolens volens postremo necavit.
scripsit Johannes Teresi
Summi semitas quaeramus artificis
Amor tacitus
Qui natus est Redemptor
David Stella
Imagines
Tempus quid sit
Verba mea effluvia facta sunt
Autumno
Ad limites boni malique
Tota Eclipsis
Arundinea canistra
Candida ut lilium anima tua!
Metamorphosis
Diluvium mythologicum
Recordationes in sacco servatae
In caelo libertas
Iuppiter ex alta Olympica sede
De fortitudine mentis
Summi semitas quaeramus artificis
Columbae pacem deducunt
Mothiae et Marettimi insulae
Angelus Niger
Lumina perennia iaculantia ex undis
Mater!
Super vitrea