POESIS

Recordationes in sacco servatae

Per vias ferratas frigidas et aequales
urbs discedit, et affectus amoventur;
inter gentes ignotas et spes novas confusus,
locus inexploratus, opus novum me exspectat.
Fugiens ad incognita, sibilo vehiculi ferrati
solum comitatus ad stationem obscuram,
dum dies pervenit ad occasum,
tristitiam profundam sentio, dolentes motus cordis.
Etiam includit saccus meus
recordationes quas non obliviscor, nec possum;
laqueus eum stringit ne perdam
res cum odoribus suavibus;
nodi obturant enim praeteritum meum.
Amoenitas locorum nihil mihi
significat hodie, nec me allicit.
Habitaculum dum iter ago fumo impletur
per fenestram fugientem per fauces arboribus consitas,
et cum vapore flatus meus ad caelum ascendit densus.
Hodie ut heri,
inventa inter folia sufflava, bene disposita,
domicilia varia me ducunt ad vitam praeteritam.
Suspensus utrum an non saccus hic aperiatur,
res notas, me concedente, spiritu duco in me;
vincula resolvo, et multos post annos
recordationes, motus animi, chartulae epistolares
signatae dulcibus verbis in angulo
et in statione unde iter meum incepit
ex eo oriuntur.


scripsit Johannes Teresi

---