POESIS

Motus animi

Per vias ferratas
frigidas et aequales
urbs discedit,
et affectus amoventur;
inter gentes ignotas
et spes novas confusus,
locus inexploratus,
opus novum me exspectant.
Fugiens ad incognita,
sibilo vehiculi ferrati
solum comitatus
ad stationem obscuram,
dum dies pervenit ad occasum,
tristitiam profundam sentio,
dolentes motus cordis.
Etiam includit saccus meus
recordationes quas non obliviscor,
nec possum;
laqueus eum stringit ne perdam
res cum odoribus suavibus;
nodi obturant enim praeteritum meum.
Amoenitas locorum
nihil mihi significat hodie,
nec me allicit.
Habitaculum dum iter ago fumo impletur
per fenestram fugientem
per fauces arboribus consitas,
et cum vapore flatus meus
ad caelum ascendit densus.
Hodie ut heri,
inventa inter folia sufflava,
bene disposita,
domicilia varia me ducunt
ad vitam praeteritam.
Suspensus utrum an non saccus
hic aperiatur, res notas,
me concedente, spiritu duco in me;
vincula resolvo, et multos post annos
recordationes, motus animi,
chartulae epistulares
signatae dulcibus verbis in angulo
et in statione unde iter meum incepit
ex eo oriuntur.


scripsit Johannes Teresi

---