NUNTII

EXERCITUS UCRAINUS SUBURBANA APUD BACHMUTUM LIBERAVIT

Vertente mense Septembri milites Ucraini, post dura et cruenta proelia haud mediocri victoriâ ovantes, Russos duobus pagis apud suburbana Bachmutensia sitis deiecerunt et ultra progredi pergunt. Die namque 15a Septembris milites 3ae separatae cohortis assultibus gerendis (окрема штурмова бригада, separate assault brigade) Andriivkam (Андріївка) liberaverunt; perendie vero, die 17a Septembris, milites 5ae separatae cohortis assultibus gerendis, 80ae cohortis separatae aerivectae assultibus gerendis (окрема десантно-штурмова бригада, separate air assault brigade) et cohortis unitae assultibus gerendis e Publicis custodibus Ucrainae delectae a Furore nuncupatae (Об'єднана штурмова бригада Національної поліції України «Лють», United assault brigade of the National Police of Ukraine “Liut”) hostes e Klishchiivka (Кліщіївка) pepulere. Hoc quidem in pago, milites vexillum patrium vexillaque cohortium suarum gestantes ante ecclesiam parochialem pagi aliudque aedificium semirutum huiusmodi nuntium in forma pelliculae inciderunt, quam pellicullam Alexander Syrskyy, legatus et dux copiarum terrestrium Ucrainae, in retibus socialibus divulgavit: “…pagum Klishchiivkam Donetskensis regionis ab occupantibus russis liberavimus,” unus e militibus proclamavit. “Verum hostes a conatibus rursus eiusdem pagi occupandi nequaquam desistunt omneque genus armorum telorumque adhibent; nos autem fortes, constantes et confisi consistimus: haec enim terra nostra est!” 

 

Quidnam ad exitum proelii Bachmutensis liberatae Andriivka Klishchiivkaque conferant

Hi duo pagi urbem Bachmutum (Бахмут, Bakhmut) a meridie spectantes, etsi parum celebres, tamen e loci, quem obtinent, situ, cuicumque rem altius perpendenti facile apparebit, cur maioris momenti habeantur quam ex eorum incolarum numero conici alioquin posset.

Enimvero ad orientem utriusque pagi  via ferrea, quae Horlivkâ (Горлівка) Bachmutum usque ducit, sese excurrit. Horlivka quidem, urbs inde ab A.D. MMXIV a militibus Russis Ucrainam iam tunc adortis occupata, una e maioribus Donetskensis regionis urbibus est, per quam commeatus ad acies russicas apud Bachmutum proeliantes convehuntur. Liberatis igitur Andriivka Klishchiivkaque, via illa Russis ad copias supplendas suppeditandasque intercluditur.

Quamquam vero Russis spes erat loci opportunitate uti et apud viam illam ferream, aggeri collocatam, valli instar considere; nunc autem, ut fertur, quidam militum ucrainorum globi, traiecta via ferrea, hostes e munitionibus ad orientem a via ferrea sitis felici Marte repellunt.

Consilium enim bellicum Ucrainorum in hoc potissimum consistere videtur, ut Russos primum e vicinis Bachmutensibus, praesertim e collibus pellant, quo facilius, altioribus locis adepti et ipsa urbe a tribus saltem lateribus circumdata, hostiles copias maiorem Bachmuti partem obtinentes, inde tandem expellant.

 

De proelio Bachmutensi in genere

Iam vero Bachmutum, inde a mense Maio A.D. MMXXII (quo primum tempore missilia in Bachmutum inmissa sunt civesque displosionibus trucidati) a Russis continuis impetibus saevissime oppugnatum, diutissime ab Ucrainis defendebatur, adeo ut vulgo ei nomen “arci bachmutianae” (Фортеця Бахмут, Fortress Bakhmut) tributum sit. Tanta quidem hostium saevitia fuit, ut, quo magis nequicquam sese Bachmutum adgredi et turmas suas iterum iterumque frangi sterni profligari sentirent, eo magis in urbem ipsam missilibus tormentisque et omni genere bellici apparatûs saevirent.

Sic enim factum est ut urbs illa, quae olim rosis fuerat florentissima (praesertim in Xysto Rosarum (Алея троянд, Rose Alley), tota Ucraina qua rosarum numero qua ambulationis ipsius longitudine maximo) et viis, publicis hortis atque antiqui operis aedificiis perquam nobilis, penitus tormentorum mole cottidie saevientium excideretur. Quocirca longe maior civium pars domibus effugere coacta est, unde urbs non solum destructa, sed etiam deserta facta sit, quamvis paucissimi cives in remandendi proposito ad finem usque perseverarent.

Inde autem a mense Ianuario, Soledare expugnato (oppidum illud nomen vulgo a “salis dono” (Соледар) sortitum est, ob ingentes salis fodinas ibi sita), quod a septentrionibus Bachmutum spectat, Russi propius urbi accedere coeperunt. Sub idem ferme tempus Klishchiivka et Andriivka, a meridie Bachmuti sitae, ab hostibus captae sunt. Quorum ergo opportunitate locorum potiti, Russi iam a tribus lateribus Bachmuto appropinquantes, defensores in angustum coarctaverunt, quibus una tantum via ad commeatus advehendos sauciosque educendos remanebat, quam viam salutis seu viam vitae nominarunt.

Quod cum ita esset, Ucraini, relictis vicis Bachmuti ad orientalem rivi Bachmuti seu Bachmutkae ripam sitis, occidentalem tantum urbis partem defendere susceperunt, quae cis rivum collocata est. Russi vero, tam militum numero praestantes (gregem enim mercennariorum militum cui a Wagnero nomen Bachmutum oppugnatum immiserunt, pluribus latrorum milibus, carceribus totius Russiae emissorum, armis datis suppletum) quam tormentorum copia, sensim singulis defensorum munitionibus, tota urbe passim erectis, tormentorum missiliumque vi demolitis, lente in ipsum Bachmutum irrepebant: saevissima proelia de singularum insularum possessione gerebantur, de compitorum, aedificiorum publicorum, officinarum et stadiorum simul.

Urbs igitur olim ornatissima, inter creberrimos hostium impetus ruinis incendiisque iam funditus vastata, excisa et solo aequata, tota in parietinas ambustas et cinerem versa est: privatae vero domus nonnullae adeo dissilitae, immo complanatae, ut in indigestam ruderum molem discussa fuerint; insulae autem aliaque solidioris operis aedificia – quorum licet parietes exteriores, ictibus innumeris conquassati, ex parte starent –, tectis autem, contignationibus ac penetralibus ex integro combustis ac deletis, vacua et circa fenestrarum foramina ambusta Martis ultra quemquam modum saevientis documenta exstiterunt.

Post multos vero acerrimorum proeliorum menses donec arx bachmutiana adversus saevissimos hostium impetus constantissime stabat, defensores tandem in ultimas insulas vicorum ad occidentem spectantium recepti (prope monumentum aeroplani, quod tunc displosione deletum est), variis operibus munitas quo aptiores ad defensionem redderentur, Russorum innumeras undequaque ingruentes catervas quamdiu possent reppellere constituunt. Quo sane in proelio vix describi potest quanta hostium strages edita sit: dum enim Russi catervatim in ucrainas munitiones continuis impetibus  iugiter irruebant, suorum saluti nullatenus consulebant, ea videlicet de causa quod, ut fertur, tota impetuum russorum ratio cum in Ucrainis ingenti turmarum multitudine opprimendis sita fuisset, tum in latronibus militibusque delectu nuperrime contractis parumque in re bellica exercitatis ad certam mortem immitendis quo loca ubi defensores considerent ex ipsorum scloporum tormentorumve displosionibus certius explorarentur ad ictus pyrobolosque librandos. Postquam vero ultima insularum praesidia arcis bachmutianae tormentaria vi sunt eversa et sensim a Russis expugnari et capi coepta sunt, Ucraini illinc in suburbia et suburbana Bachmuti recesserunt, quod vertente mense Maio A.D. MMXXIII factum est. Vix autem Ucraini ex insulis vici cui ab aeroplano nomen exierunt, novos impetus in Russos exsangues attritosque dirigunt, et hostes agris Bachmutum tam a septentrione quam a meridie attingentibus felici Marte deiciunt, eadem ipsa loca recipientes quae Russi nonnisi totam hiemem tanta suorum sanguinis copia effusa deproeliantes erant adepti. Talia hucusque proelia pergunt, quae inter Andriivka et Klishchiivka ab Ucrainis liberatae patriaeque dicioni restitutae sunt.

 

De liberatorum pagorum, a Russis autem dirutorum, tristissimo statu

Quod vero ad pagos illos nuper liberatos spectat, Klishchiivkam scilicet et Andriivkam, etsi nonnihil gaudii nuntius ille de ipsis reciperatis adfert, Ucrainis pagos summâ virtute bellicâ liberatos ingressis tristis et lugubris species sese praebuit: nulla domus integra, pleraque aedificia eversa, disiecta, dissilita, quorum nihil praeter ruderum moles restat: adeo quidem, ut vix conieceris quidnam ibi ante bellum fuisset. Vel ecclesiarum parietes ictibus traiecti et lacerati. Tellus ubique ob displosa missilia confossa egestaque. Omnia ubique deserta et mortua, ubi olim summâ quiete pacifici cives incoluerant, antequam infestae hosticae turmae ab oriente irruentes funesto taeterrimoque flammarum turbine omnia ferro igneque miscuerunt, sub ficticiae “liberationis” obtentu: ubi solitudinem faciunt, liberationem appellant.

Scripsit Georgius Marianopolitanus - 25/10/2023 18h59

---

HENRICUS KISSINGER MORTUUS EST
CASUS IAPONICUS
AERONAVIUM PETITIONES
DE COMITIIS ARGENTINIS
NUNTIUS AB HIBERIA
RENOVATIO BRITANNICA
PETITIO HIBERICA
CALAMITAS TUSCANICA
INCENDIUM PERSICUM
TURBO MEXICANUS