POESIS

Lux fiet tunc

Macra sunt verba, vix effusa,
dein clamata contra caelum
nudum et intellectu difficile,
aptum, eheu, ad vitam
solum comprimendam
fragilem et incertam.
Verba, versus facta,
vento eripiuntur,
per labyrinthum
divagantur vacuum et infinitum
temporis.
Parvuli quidam,
inter obscuritatem vagantes et lucem,
nisi eadem terunt.
Parvuli, et longinqui,
ipsi alieni a se, ab aliis,
sine duce, per tenebras errant.
Ex tenebris tamen verborum
structura nascitur insignium.
Lux fiet tunc, et verbum nitebit divinum,
et novus noctem dies expellet,
et aeternum semper renovatum
in incertum tandem dominabitur.


scripsit Johannes Teresi

---