POESIS

Mater, mihi dees!

Mater, quae pro longinquo sponso trepidas,
quae e castris eum exspectans
et epistulasque suas fles,
quae manu iubas, focalia ad montes
consuendo te flectis.
Mater, quae culinae muneri dari non desinis,
quae foribus clausis ades
nuntiaque quaeris in officina ferraria
relicta, foco exstincto, horis subiti belli
hiemisque incumbentibus.
Mater, quae fila texis serica,
quae amores pingis et solem
per caelum errantem,
eodem ducta fine incessanti.
Mater, quae verba propter dulcia,
rosam propter recisam
et in vasibus positam, subrides,
non aliter sonos vocesque venientes
a cavaedio floribus ornato
vestimentibusque siccantibus.
Mater ad curas parata,
ad fila temporis fugientis
praetendis semper inclinis.
Mater, quae genas mulcere non desinis filii,
quae anxia caperis
et pulsibus cordis eius traheris,
quae pariter ac lilium pulchra es,
quae amas et numquam auxilium porrigere desinis,
Mater, iam senescens et doloribus fracta,
Mater, capillis albis tecta,
Mater, quae adhuc vestimenta complanas,
iam ad momentum extremum inclinata,
Mater, mihi dees!


scripsit Johannes Teresi

---